همیشه حرفهایی هست برای نگفتن . حرفهایی که  شاید جرات گفتنشان را نداری حتی  وقتی موجودی مجازی می شوی  توی این دنیای مجازی . حرفهایی که هیچ کسی نمیفهمد ویا شاید نمی خواهد که بفهمد.  چیز هایی که دلت می خواهد حتی به خدا هم نگویی وبماند همین جا,  همین گوشه دلت . بین تو ودلت فقط . هرچند او بین تو ودلت ایستاده است و شاید خوب است که می داند . هرچند سنگینی می کند و داری خم می شوی زیر این بار اما بگذار بماند ....