در راهروهای بیمارستان

پای شوهری رفته تو گچ . پنج شنبه رفته بود فوتبال که این طور شد.جمعه با هزار مصیبت یه بیمارستان پیدا کردیم که ارتوپد داشته باشه . بیمارستان دولتی و اونم روز جمعه….. در همینجا از پزشکان شایسته اون بیمارستان کمال تشکردارم که با تشخیص مزخرفشون۳روز گچ گیری رو به تاخیر انداختند و در حالی که الان شوهری با گچ هم نباید روی اون پا راه بره گفتند می تونه راه بره وکلا من باز هم متشکرم.برای اطمینان رفتیم مطب یه دکتری که تلفنی هم نوبت نمی دادن .بعد خانم منشی گفتند ۲۸نفر جلوی شمان اشکالی نداره؟ ما هم گفتیم:نههههههههه و ماندیم در انتظار . بعد هم هی فرت وفرت مارومی فرستادن قبض بگیریم .منم خوشحال وخندان هی میرفتم بالا هی می اومدم پایین. در حالی که آقای دکتر۱۶تومان ما را پیاده کرند و من۱۳یا ۱۴ تومان دیگه بیشتر نداشتم رفتم بپرسم لوازم گچ چقدر می شه .بعدیه دختر خانوم باکمالاتی اونجا بودن گفتن۱۵,۱۶تومنی می شه .بعد من بدو بدو رفتم از شوهری کارتو گرفتم و باز بدو بدو رفتم دنبال یه بانک گشتم وخوشبختانه یافتم بعد نفس نفس زنان خودمو به داروخانه رسوندم ونسخه رو دادم .بعد آقاهه گفت می شه ۹ تومن .بعد من اصلا اینجوری نشدم که .در اینجا ازاون خانم محترمی که منو تو اون حال وادار به انجام حرکات ورزشی و پیاده روی سریع نمودن هم کمال تشکررو دارم .

 الان وقتی شوهری رو میبینم مجبور نشسته این ور واونور بره دلم یه جوری می شه.کسی هم از خانواده خبر نداره .من به تنهایی باید این باروبه دوش بکشم .برای تقویت شانه ها چیزی سراغ  ندارید؟